5 فروردین 1398 0 546 تجزیه وتحلیل رویدادهای مالی .
در مقاله ماهیت حساب، با مفهوم بدهکار و بستانکار آشنا شده اید. برای بسیاری از صاحبان کسب و کارهای کوچک که در حال گسترش بنگاه خود هستند، الزامی است که سه نوع اصلی بدهی در حسابداری را بشناسند و تاثیرآن بر کسب و کار خود را بدانند. برای دانستن انواع بدهی و تاثیر آن بر کسب و کار با لایواکانتینگ همراه شوید...
بنابراین بدهی چیست؟
مطابق با تعریف فریمورک IFRS (استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی)، "بدهی عبارت است از تعهدات فعلی یک سازمان که از رویدادهای مالی قبل بوجود آمده است و انتظار خروج نقدینگی یا منابع اقتصادی دیگر را در آینده ایجاد کرده است."
به بیانی ساده و کوتاه، بدهکاری (liability) ، بدهی های قانونی شرکت یا تعهدات آن به سایر کسب و کارهاست که در طول دوره مالی از عملیاتهای کسب و کار بوجود می آید.
بدهکاری ها چگونه تسویه می شوند؟
یک کسب و کار می تواند از طریق انتقال مزایای اقتصادی مانند پول، محصولات و یا سرویس ؛ بدهکاری های خود را در گذر زمان تسویه کند. بدهکاری ها در سمت راست ترازنامه شرکت ثبت می شوند.
برخی از انواع بدهکاری عبارتند از:
- وام
- حساب های پرداختنی
- وام مسکن
- درامد معوقه
- هزینه های جریمه شده
سه دسته بندی اصلی برای بدهکاری وجود دارد که کسب و کار شما می تواند با آن مواجه شود. آنها شامل:
- بدهی های جاری (به آن بدهی های کوتاه مدت نیز گفته می شود): به بدهی هایی گفته می شود که باید طی یک سال پرداخت شود.
- بدهی های غیرجاری (به آن بدهی های طولانی مدت گفته می شود) بدهکاری هایی هستند که پس از یک سال یا بیشتر تسویه می شوند.
- بدهی های مشروط : بدهکاری هایی هستند که ممکن است رخ بدهند یا ندهند و بستگی به رویدادهای خاص دارند.
حال که با سه دسته بندی اصلی بدهی آشنا شدید، زمان آن است که به سراغ جزئیات برویم.
درک بدهی های جاری
همانطور که قبلا بدان اشاره شد، بدهی های جاری که به آن بدهی های کوتاه مدت نیز گفته می شود؛ بدهی ها یا تعهداتی هستند که باید طی یکسال تسویه شوند. مدیریت سازمان ها به طور معمول بدهی های جاری را مرتبا بررسی می کند تا اطمینان حاصل نمایند که کسب و کار، نقدینگی کافی (از دارایی های جاری) برای پرداخت بدهی ها را دارد و می تواند بدهی ها و یا تعهدات خود را پرداخت کند.
بدهی های جاری می تواند شامل حساب های پرداختنی، سودهای پرداختنی، مالیات بر درآمد پرداختنی؛ صورتحساب های قابل پرداخت، وام های کوتاه مدت، اعتبار حساب بانکی و هزینه های انباشته باشد.
برخی معیارهای نقدینگی کوتاه مدت، از دارایی های جاری به عنوان یک شاخص کلیدی برای بررسی نحوه ی فعالیت مالی یک کسب و کار استفاده می کنند. تیم های مدیریت متریک ها (معیارها) و سرمایه گذاران، آنالیزهای مالی و آنالیزهای کسب و کار را با در نظر گرفتن نسبت های زیر انجام می دهند:
- نسبت جاری : دارایی های جاری تقسیم بر بدهی های جاری
- نسبت سریع: دارایی های جاری – موجودی انبار تقسیم بر بدهی های جاری
- نسبت نقدینگی : پول نقد و معادل آن تقسیم بر بدهی های جاری
درک بدهی های غیرجاری
بدهی های غیرجاری به عنوان بدهی های بلند مدت نیز شناخته می شوند. این نوع بدهی و یا تعهدات می توانند در بیش از یک سال پرداخت شوند. کسب و کارها بدهی (وام های) طولانی مدت را برای رسیدن به یک سرمایه فوری دریافت می کنند- این عمل می تواند شامل سرمایه گذاری در خرید دارایی های سرمایه ( برای مثال خرید دفتر کار و یا کامپیوتر) و یا سرمایه گذاری در یک پروژه جدید باشد.
بدهی های بلند مدت برای تعیین توانائی ایفای تعهدات بلند مدت یک کسب و کار ضروری است. در صورتی که کسب و کارها قادر به پرداخت بدهی های بلند مدت خود نباشند؛ با بحران های شدید مالی مواجه می شوند.
بدهی های غیرجاری می تواند شامل اوراق قرضه پرداختنی؛ اوراق قرضه بلند مدت؛ وام مسکن ؛ بدهی های مالیاتی معوقه و اجاره نامه سرمایه باشد.
درک بدهی های مشروط
بدهی های مشروط به نتیجه ی یک رویداد مالی در آینده بستگی دارند. در این مورد، به بدهی های مشروط، بدهی های بالقوه نیز گفته می شود.
در استانداردهای حسابداری تنها در صورتی بدهی های مشروط ثبت می شوند که :
- بدهی محتمل است.
- این مقدار می تواند به صورت منطقی تخمین زده شود.
نمونه ای از بدهی های مشروط می تواند طرح دعوی در دادگاه (دادخواست) یا ضمانت محصول باشد.
اکنون که یک دیدکلی از بدهکاری جاری و غیرجاری (کوتاه مدت و بلندمدت) دارید می توانید با گزارشگیری های هدفمند از یک سیستم حسابداری هوشمند ، موقعیت مالی کسب و کار خود را بررسی نمایید.
منبع مقاله لاتین : kashoo.com
مقالات مرتبط